آشناهای غریب همیشه زیادند


آشناهایی که میایند و میروند

آشناهایی که برای ما آشنایند

ولی ما برای آنها...

نمیدانم واقعا چرا و چگونه میشود

که همه روزی

آشنای غریب میشوند

یکی هست ولی نیست

یکی نیست ولی هست

یکی میگوید هستم ولی نیست

یکی میگوید نیستم ولی هست

و در پایان همه بودنها و نبودنها

تازه متوجه میشوی

که:

یکی بود هیشکی نبود

این است دردی که درمانش را نمیدانند

و ما هم نمیدانیم

که آن یکی که هست کیست

و آن هیچکس کجاست

کاش میشد یافت

کاش میشد شکستنی نبود

کاش میشد زیر بار این همه بودن و نبودن

خرد نشد

و ما همچنان هستیم

پس تو هم باش

باش که دیگر یکی تنها نباشد

نظرات شما عزیزان:

mehraban

ساعت16:21---1 تير 1391

گاهگاهی که دلم میگیرد با خودم میگویم:به کجا باید رفت.به که باید پیوست.به که باید دل بست.به دیاری که پر دیوار است.به امینی که امانت خوار است.یا به افسانه دوست؟...گریه ام میگیرد.

تنها

ساعت16:30---6 اسفند 1390

[وب سایت]

در مدرسه زندگی در کلاس دنیا ، سر زنگ املا ، یادمان باشد برای محبت
تشدید بگذاریم تا نیم نمره از محبت ها کم نشود

ثمین

ساعت10:22---6 اسفند 1390

[وب سایت]

سلام سارا جون آپم دوست داشتی بیا

سراب

ساعت13:12---24 بهمن 1390

[وب سایت]

سلام دلم دیگه سر نمیزنی

تنها

ساعت17:17---20 بهمن 1390

[وب سایت]

زیبایی زندگی اینه که:بی خبر دعات کنن , نبینی و نگات کنن ,ندونی و یادت کنن

لیاقت نداشت وبم ,که از پیوندات پاک کردیم!!

تنها

ساعت15:25---20 بهمن 1390

[وب سایت]

یه زمونه ای شده که اگه برا عشقت کوهم بکنی به پای فرهاد بودنت نمیذارن!
میذارن به پای کنه بودنت

مهربان

ساعت14:34---20 بهمن 1390

[وب سایت]

یک روز
روی اینهمه بغض بی دلیل
پارچه ای
به رنگ سکوت می کشیم
و
برای همیشه
فراموش می شویم
بگذار بعضی ها خیال کنند
ما مرده ایم....
آپم بدو بیا نظر یادت نره ها

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: